ساختمان خانه نیکو درسال  1332 خورشیدی به سفارش یک خانواده زرتشتی توسط یک معمار ارمنی بنا نهاده شد و از همان ابتدا محل سکونت یکی از موبدان بلند پایه زرتشتی بوده است. البته در سالهای اخیر تحت بازسازی های اداری و غیر اصولی قرار گرفته بوده است. در سال 1398 این ساختمان به همت بخش خصوصی بر اساس نقشه و ساختار اولیه به صورت اساسی بازسازی و مرمت گشته و در خردادماه 1399 آماده بهره برداری مجدد گردیده است. همچنین ساختمان خانه نیکو در سال 1400 موفق به کسب رتبه نخست جایزه ملی معماری در بخش حفاظت و احیای فضاهای ارزشمند ایران شده است. این ساختمان دارای دو طبقه و نیم بنای مفید و یک حیاط مشجر است که در آن یک درخت خرمالو به یادگار مانده است. این بنا دارای دو آب انبار درونی و بیرونی است که در قدیم آب شرب و شستشوی خانه در آن ذخیره میشده و در حال حاضر در دست بازسازی است.